ความแตกต่างระหว่างการตรวจจับจุดบอด (BDS) และเซ็นเซอร์เรดาร์

ท่ามกลางการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของการขับขี่อัจฉริยะ อุปกรณ์อัจฉริยะต่างๆ ได้ถูกนำไปใช้กับยานพาหนะต่างๆ มากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือผู้ขับขี่ในการขับขี่ในแต่ละวันได้ดียิ่งขึ้น พื้นที่ตาบอดถือเป็นอันตรายใหญ่ที่ซ่อนเร้นจากอุบัติการณ์ของอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่สูง ดังนั้นผู้ขับขี่จำนวนมากจึงจะติดตั้งอุปกรณ์ตรวจจับพื้นที่ตาบอดในรถยนต์ของตน วันนี้ ฉันอยากจะแนะนำความแตกต่างระหว่างอุปกรณ์ตรวจจับพื้นที่ตาบอดสองเครื่องที่ใช้กันทั่วไป

เซ็นเซอร์เรดาร์ของยานพาหนะ

1. วัตถุประสงค์: เพื่อปกป้องยานพาหนะจากการขีดข่วนจากสิ่งกีดขวาง
2. เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะคนเดินถนนจากสิ่งกีดขวางทั่วไป และไม่มีความแตกต่างในการเตือนภัย ดังนั้นผู้ขับขี่จึงมีแนวโน้มที่จะเหนื่อยล้าและลดความระมัดระวังลง
3. สามารถเปิดใช้งานได้ในฉากที่เฉพาะเจาะจงเท่านั้น เช่น เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา การถอยหลัง และอื่นๆ ไม่สามารถติดตามได้เมื่อผู้ขับขี่ลืมเปิดสัญญาณไฟเลี้ยวหรือเมื่อขับตรงไป

ระบบตรวจจับจุดบอด (BSD)

1. วัตถุประสงค์: เพื่อปกป้องคนเดินถนนจากการถูกยานพาหนะทับ
2. สามารถแยกแยะคนเดินเท้าและสิ่งกีดขวางทั่วไปได้โดยอัตโนมัติ และแจ้งเตือนเฉพาะคนเดินเท้าเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุในพื้นที่ตาบอด
3. สามารถระบุคนเดินถนนทั่วไปได้ เช่น คนเดินเท้า นักปั่นจักรยาน และนักปั่นจักรยานยนต์
4. ทำงานอย่างต่อเนื่องตั้งแต่การจุดระเบิดจนถึงเปลวไฟเพื่อเตือนการชนกันของคนเดินเท้าสำหรับผู้ขับขี่ ซึ่งสามารถป้องกันอุบัติเหตุการชนกันเมื่อยานพาหนะสตาร์ท
5. เมื่อมีการระบุคนเดินเท้า คนขับจะถูกเตือนให้ชะลอความเร็วและให้ทางภายในรถ คนเดินเท้าจะถูกเตือนให้หลีกทางให้นอกรถ และการเตือนแบบสองทางจะช่วยปรับปรุงความทันเวลาของการให้ทาง

หากคุณกำลังมองหาผู้ผลิต OEM ADAS BSD ที่เชื่อถือได้ โปรดส่งอีเมลมาที่ [email protected] เราจะเสนอโซลูชัน ASAS BSD แบบมืออาชีพและปรับแต่งได้ในราคาที่สมเหตุสมผล